Akkrum - Het mag dan in de competitie niet zo'n voorspoedig jaar geweest zijn, in de beker draaide het als een tierelier. Dat moest ook Heerenveen dinsdagavond ondervinden. In de Kromme Knillis in Akkrum, traditioneel op neutraal terrein dus, versloegen we de eeuwelingen uit Heerenveen met 3-1. Het valt niet te ontkennen dat de uitslag enigszins geflatteerd was. Ikzelf zat aan bord 3 al gauw tegen een minder eindspel aan te kijken en ik was dan ook niet ontevreden dat Tjeerd Siblesz remise aanbood. Hij had daar wel reden toe gehad, want Henk Valkema wist aan bord 4 met wit helemaal niets te bereiken en stond ook allang niet goed meer. Hij besloot dan maar remise aan te bieden en na enig nadenken ging Wouter van de Griendt daarmee akkoord. Nog geen vuiltje aan de lucht, ware het niet dat Timo Koffeman, die ik - voorzienig leidsman als ik was - aan bord 1 had gepoot, met zwart in moeilijkheden was geraakt die nog werden vergroot toen Arjen Pragt met Lxe5!? de knuppel in het hoenderhok gooide. Timo meende het offer te kunnen afweren met een dubbel kwaliteitsoffer dat had moeten verliezen, maar ja, lichte tijdnood deed wit ernstig misgrijpen waarna het na gxf4! plotseling helemaal uit was, ondanks dat zwarts koning in ernstig leek te worden bedreigd door de torens en de dame van wit. De man uit it Fean vluchtte in een dame-eindspel dat met twee pionnen minder echter snel verloren bleek. Nu alleen nog een remise voor Rob Kamminga die tegen Ferdi van Bavel de hele partij al beter stond en ook meer tijd had. Ook hier bleek ik als gelegendheidscaptain weer een gouden hand te hebben gehad, want in de tijdnoodfase kwam zwart weliswaar op de 7e rij binnen met dame en toren, maar Rob sloeg effectief terug met het torenoffer Txg7! gevolgd door Txh7+ en mat!

Daarna was het juichen met de beker (zie boven en op frieseschaakbond.nl). Onze meegereisde supporters (Leendert Plat en Nico Lemsom, tevens fotograaf) boden ons nog een verversing aan en hup, daar gingen we naar huis. Nu wil het geval dat de vorige bekerwinnaar - Steenwijk - het had bestaan de beker na de winst in de speelzaal te laten staan. Daar moesten wij natuurlijk wel om lachen, want haha, hoe kon je zo'n groot exemplaar nu over het hoofd zien. Dat konden wij ons ook afvragen, toen ik na 200 meter rijden vroeg "en waar is de beker...."??? Gelukkig was de waardin nuchter genoeg om het ding rustig nog even op de bar te laten staan...

Henk Valkema zal voor ons de graveerstift ter hand nemen, zodat we er volgend jaar weer keurig op staan, en dit keer wellicht iets groter dan bij de vorige gelegenheid, 2 jaar terug. 

In Emmeloord terug was het inmiddels zo laat dat aan een platte kar niet te denken viel.

Frank Hoogenboom