Het eerste speelde donderdag met 2-2 gelijk tegen Schaakwoude in een wedstrijd waarin pas laat duidelijk werd dat de balans niet verbroken zou worden.
Aan bord 4 was Nico als eerste klaar. Hij kreeg een eindspel te verstouwen waarin wit vervaarlijk met zijn pionnen op de damevleugel kwam opzetten en vergiste zich helaas in een afwikkeling die een vorkje op zijn beide torens opleverde.
Daarna was het de beurt aan Rob om het punt op te strijken. Nadat hij remise had aangeboden en zijn tegenstander geen reden had gezien om dat aanbod aan te nemen, wist hij handig gebruik te maken van lichte druk langs a-lijn in combinatie met een krachtige loper op f4 en wat ongelukkig gepositioneerde paarden aan de zwarte zijde. (zie hieronder en de partijenpagina).
Intussen stond Tromp Willem aan bord 3 al enige tijd een pion voor. Dat leek aanvankelijk nog niet beslissend, omdat zwart het loperpaar had, maar toen er lopers van ongelijke kleur overbleven en hij met zijn loper en vrije a-pion de zwarte toren op a7 kon opsluiten, was het pleit beslecht. Hij miste een verborgen directe winst (mijn engine niet, natuurlijk, zie hieronder en de partijenpagina), maar speelde het daarna bekwaam uit.
Daarmee was het aan mij om de winst veilig te stellen, maar helaas keek ik de hele avond tegen een iets mindere stelling aan en wikkelde ik in tijdnood af naar een positie waarin het weliswaar materieel gelijk stond, maar ik geen vin meer kon verroeren. 
Nadere analyses zullen moeten uitwijzen of er meer in gezeten had, maar voor nu leek deze uitslag de krachtsverhoudingen wel redelijk weer te geven.
Dus zo verlieten we het gebouw van de plaatselijk ijsclub - die langzamerhand beter een zweminrichting kan beginnen - met een gelijkspel om onszelf daarna terug te vinden op plaats 5 van de ranglijst, ex aequo met de 3 ploegen onder ons! Op 10 februari wacht een belangrijke thuiswedstrijd tegen concurrent Leeuwarden.

Frank Hoogenboom