Het eerste boekte in Harlingen een moeizame 5-3 overwinning. De start was traag: Rob Kamminga had zich in de vertrektijd vergist en ook de delegatie uit Urk en Creil was aan de late kant, zodat we pas net voor 8 uur in het Heerenlogement in Harlingen de laatste gasten uit de foyer konden verjagen. Ze trokken zich terug achter de haastig gesloten schuifwand.

Daarna ontspon zich een wedstrijd waarin de poldermannen wel steeds aan de leiding gingen, maar waarin ook de Harlingers/Frentsjers hun kansen hadden. Het begon ermee dat het zeker niet de avond van Henk Valkema was. Al spoedig keek hij tegen een achterstand van een kleine kwaliteit aan, en toen zijn tegenstander met een korte kloeke afruil zijn voordeel naar een stuk vergrootte, was het bekeken. Intussen had Nico Lemsom weinig weten te bereiken. In een eindspel met zware stukken en lopers van gelijke kleur had hij echter wel een vrijpion. Omdat zijn tegenstander zijn pionnen naar voren wierp, kon Nico een aanval via de 7e rij op touw zetten die winst opleverde. Tiemen de Jong ging in een Siciliaan de hele partij aan de leiding en wist er een dubbeltoreneindspel met een pion meer uit te slepen. Dat leek nog lastig te winnen, maar het curieuze Kc1, waarmee hij de in lijn van de vijandelijke torens ging staan, leidde tot een onbesuisde manoeuvre van zijn tegenstrever waardoor hij een beslissende dubbele vrijpion wist te creëren. Rob Kamminga speelde tegen een Open Spanjaard met een wat afwijkende zetvolgorde en wist maar ternauwernood staande te blijven in de storm die zijn koningsstelling daarbij te verduren kreeg. Na zijn onzekere Tf1? was het alle hens aan dek en pas nadat zijn tegenstander in tijdnood een stuk verblunderde, kon hij opgelucht het punt binnenhalen. Voor Johan ten Napel waren de druiven zuur: hij behandelde de Draak uitstekend en wist een kwaliteit te winnen. Daarna meende hij de stelling te kunnen openen en een gewonnen toreneindspel te bereiken. Zijn opponent slaagde er echter in Johans koning achter de vrijpion in de hoek op te sluiten en een bevrijdingsactie met de toren mislukte, omdat juist het benodigde veld b4 niet voor de koning beschikbaar was vanwege de  overgebleven pionnenstructuur. Remise dus. De zege was nu binnen handbereik, zeker ook, omdat Frank Hoogenboom een halfje toegeworpen kreeg doordat zijn tegenstander na de tijdcontrole de dames ruilde en een paardeindspel met een pion meer in ging dat niet te winnen bleek. Jacob de Jong speelde intussen met een prettig voordeeltje dat echter net niet genoeg bleek voor winst. Ook Timo Koffeman slaagde er niet in een overwinning te behalen. De hele partij had hij een prettige druk, aanvankelijk in ruil voor een pion. Er leek winst in te zitten, maar nadat hij had overzien dat zijn tegenstander een stuk kon slaan en hij slechts bij toeval een ander had kunnen terugnemen, leek hij de controle kwijt en kon zijn tegenstrever de remisehaven bereiken. 
Geen topwedstrijd van Emmeloord dus, maar wel weer genoeg voor de winst en dus een 100% score.
11 Februari komt Steenwijk op de bezoek, de wedstrijd van de waarheid, zo lijkt het.

F-PION - Emmeloord 3-5: Koffeman remise, Hoogenboom remise, Kamminga winst, Ten Napel remise, T. de Jong winst, Valkema verlies, J. de Jong remise, Lemsom winst.