Het eerste leed een pijnlijke nederlaag tegen WES Wolvega. De Friezen gingen met een 5,5-2,5 overwinning naar huis en dat was niet eens geflatteerd. Halverwege de avond was het zoeken naar een Emmeloorder die op een betere stelling kon bogen. Rob Kamminga mocht aan bord 1 niet mopperen dat zijn tegenstander afwikkelde naar een remise-eindspel. Johan ten Napel kon weinig bewijzen aan bord 6 en stemde na dameruil in met een puntendeling. Frans Brouwer kwam aan bord 5 heel goed weg met remise. Zijn opponent moet ergens een winnende aanval hebben gehad. Henk Valkema zat aan bord 3 al spoedig tegen een droevige stelling aan te kijken. Hij verwisselde 2 zetten en zag zijn machtige centrum veranderen in een tandenloze tijger. Zijn tegenstrever won met zijn laatste pion. Tromp-Willem van Urk had aanvankelijk het beste van het spel aan bord 8, verspeelde een pion en mocht toen nog blij zijn dat hij een paardeindspel bereikte waarin alle stukken van het bord verdwenen: remise. Restten nog de partijen aan bord 2, 4 en 7. Aan bord 4 weigerde ondergetekende een gambietvariant te spelen, waarna ik onmogelijk kon bewijzen dat ik daar gelijk in had gehad. Zonder twijfel zal er ergens winst voor de man uit Wolvega in gezeten hebben, maar toen hij aarzelde, kon ik een kwaliteit winnen. Een slim remiseaanbod kon ik - met minder dan een minuut op de klok en een stelling waarin de zetten niet even te herhalen vielen - lastig weigeren. Nico Lemsom verloor aan bord 8 na een stuk voor een onzekere aanval gegeven te hebben. Schlemiel van de avond was echter Timo Koffeman. Op het moment dat hij eindelijk als winnaar uit het partijtje duwen en trekken gekomen leek te zijn en mat ging geven, viel zijn vlag... De conclusie zal duidelijk zijn: wederom geen kampioenschap dit jaar en tijd voor een trainingskamp!

Frank Hoogenboom