Het eerste en derde verloren beide hun eerste (thuis)wedstrijd waarbij er zeker voor het derde (tegen het tweede van NEO) meer in gezeten had. Voor het derde verloor Richard  (bord 1) geruisloos een stuk en zijn partij en won Matthijs (bord 2) op een manier die mij ook is ontgaan, terwijl Louis (bord 4) zich behendig naar remise manoeuvreerde. Als laatste zat Ray nog te spelen. Hij had in het middenspel een toren kunnen snoepen en daar uiteindelijk een kwaliteit van over gehouden. Maar met het loperpaar en een toren maakte zijn tegenstander het het hem nog knap lastig, zo lastig zelfs dat hij een mat op de onderste rij over het hoofd zag. Altijd weer die onderste rij...

Het eerste speelde tegen kampioenskandidaat Lasker en deed dat - eerlijk is eerlijk - heel behoorlijk. Het zat niet mee dat Nico aan bord 4 al snel een tussenzet overzag die hem een pion kostte, maar aan de andere borden boden we fier weerwerk. Henk kreeg het langzaam maar zeker aan bord 3 steeds lastiger en moest tenslotte de vlag strijken. Maar aan bord 1 weerde Rob zich naar behoren. Hij gaf een pion om kansen tegen de witte koning te krijgen en zag wit fraai counteren met e5! Het leek verloren voor hem, maar hij ontsnapte naar een eindspel waarin tot remise werd besloten. Ikzelf was aan bord 2 al snel heel tevreden over mijn stelling. Ik verraste mijn tegenstander met Pa6! waarna hij het droevige Pa8 moest spelen en ik met Lxe5 een belangrijke pion kon winnen. Het leek wel of alles won en wellicht daardoor was ik even wat minder alert op mijn onderste lijn (het komt in de beste families voor...). Daarna was ik zo van slag dat ik geen goede zet meer deed. Zo werd het dus een onnodig dikke nederlaag. 

 

Frank Hoogenboom