Het tweede team kon het zoals verwacht niet bolwerken tegen het sterke eerste team van Steenwijk. In het volle dorpshuis van Onna (maar liefst 25 partijen!) werd met 3,5-0,5 verloren. Aan bord 1 dacht ondergetekende zich een klein afwijking in het Siciliaans te kunnen permitteren, met als gevolg dat ik me aldoor moest afvragen wanneer ik nu eens geschikt op d5 zou kunnen landen. Dat moment kwam niet, maar intussen nam de druk op mijn koningsvleugel wel toe... Zeker na de verrassing Dg5! kreeg ik het lastig. Met een kloek f2-f4 vocht ik nog aardig terug maar nadat ik de laatste torens geruild had om onder de druk uit te komen, bleek zwarts paard superieur over mijn loper. Op dat moment hadden Albert Henk en Han Jona de vlag al moeten strijken. Voor Han Jona, aan bord 3, waren de druiven wel zuur. In een paardeindspel met een pion minder leek hij de remise binnen handbereik te hebben, maar toen hij zo onvoorzichtig was zijn h-pion ongedekt te laten, was zwart er als de kippen bij om die te incasseren en het punt op te strijken. 
Albert Henk zat al een tijdje tegen een stelling met een lastig te verdedigen d-pion aan te kijken en bracht zijn koning naar f6 om het tij te keren, maar werd toen verrast door een schijnoffer met de toren op d6. Enige optie op verdediging was de witte dame toe te laten en die kon daar wat pionnen snoepen, waarna een afwikkeling naar een pionneneindspel voldoende was voor de Steenwijker.
Aan bord 4 zat Klaas van Meijeren nog een slechtere stelling te verdediging. Hij had al vroeg een pion gegeven om zijn torens wat ruimte te geven en bleef tegelijkertijd met een vervelende isolani op d6 zitten. Met wat behendig manoeuvreren wist hij echter zijn koningsvleugel nét voldoende te verdedigen om torens en pionnen te ruilen, waarna hij precies op tijd was om met de verdoemde d-pion naar dame te lopen, terwijl wit dat ook deed: remise.

Frank Hoogenboom