Nog net op tijd om de deadline te halen die de FSB-competitieleider had gesteld, speelden we onze 2e rondewedstrijd in de FSB-bekerstrijd tegen Philidor uit Leeuwarden. In de voorbereiding hadden we al met tegenslag te maken, omdat op de wedstrijddag zelf bleek dat de wedstrijd nog te vroeg kwam voor de van de Groningse griep herstellende Rob Kamminga. Niet getreurd, Frans Westermann werd te elfder ure bereid gevonden het vierde bord te verdedigen! Dat deed hij met verve, totdat hem datgene overkwam wat iedere schaker tenminste eens in zijn leven meemaakt: hij gaf zijn dame weg. Na deze vroege achterstand bleek dat het knokken was op de andere borden. Ikzelf had me verstout in een op het Frans, de Aljechin en het Siciliaans lijkende opening met h6 de uitval Pg5 te beletten, en helaas bleek dat meer nadelen (de breekzet f6 kon niet meer zonder bezwaren geschieden) dan voordelen (geen inval op f7) te hebben. Mijn opponent bleef maar steeds gezonde zetten doen en toen ik te lang niet rokeerde, sloeg hij in mijn tijdnood genadeloos toe. Naast mij trachtte Johan ten Napel het ijzer met handen te breken in de Nimzowitschvariant van het Frans. Het enige wat het hem opleverde was een toreneindspel met een pion minder waarin hij nooit op meer dan remise mocht hopen. Dat bood hij dan ook maar aan en daarmee was het pleit meteen beslecht en hoefde ik me niet meer af te vragen of we Frans nog terug zouden moeten roepen voor een partijtje snelschaak! Timo Koffeman speelde intussen nog wel. Hij was voordelig uit de opening gekomen nadat zijn tegenstander wellicht wat ontijdig een loper tegen een paard had geruild op f6 in plaats van een zetherhaling aan te bieden of zich te verstouten aan het offer Lxh6!? Met zijn loperpaar en torens oefende Timo daarna een onaangename druk uit op de witte damevleugel die tenslotte in pionwinst resulteerde. Wit slaagde er in het vervolg in permanente tijdnood niet in de juiste verdediging te vinden (als die er al was...), zodat we eindigden met een 1,5- 2,5 nederlaag.

In februari komt er tijdens competitieronde 5 een kans op revanche!

Frank Hoogenboom