Het was lekker druk; bijna iedereen speelde. En daarbij viel ook nog bijna overal een beslissing. Alleen Jurjen en Klaas de Boer deelden een punt, maar ook dat was nou niet bepaald een grootmeesterremise: ze waren de laatsten die nog zaten. Laten we daar dan maar mee beginnen. In een heuse Nimzo-Indiër kreeg zwart een isolani. Geen ramp, maar Jurjen kreeg wel aanvalskansen. Intussen zat Klaas ook niet zonder: de witte dame viel de zwarte damevleugel binnen, maar raakte daar bijna gevangen. Eigenlijk zaten beide partijen in de knoop. Na een pionnenruil ontwarde de boel een beetje, maar beide spelers liepen nog steeds risico. Tenslotte vond Jurjen dat hij nog wel een paar leuke zetten zag, maar ze niet meer door kon rekenen, en bood hij dus remise aan, wat Klaas accepteerde. Een interessante partij!
De op een na laatsten waren Leendert en Kees. In een aangenomen damegambiet had Leendert snel zijn pion weer terug, en stond hij ook positioneel sterk. Kees bleef wat terug, maar zijn stelling leek lang best taai te zijn. Hij verloor een pionnetje en won een kwaliteit, maar de witte stukken bleven veel actiever. Dat was misschien nog te verdedigen geweest, maar laat op de avond liet Kees de dame pennen, en toen was het uit. Ook Chris en Frank deden er lang over. Chris kende Franks Aljechin-opening niet, maar liet zich niet kennen. Zwart kreeg het loperpaar, wit een tikkeltje meer ruimte en een open lijn om over aan te vallen. Daar had hij eigenlijk zijn paard in de nesten gewerkt, maar Frank deed wat hij zelf een enorme blunder vond en gaf een kwaliteit weg. Met een paar stevige pionnen ervoor terug, een dijk van een loper tegen de toren, een actievere koning en uiteindelijk een tactisch grapje wist hij toch te promoveren. Ik kreeg zelf van Klaas van Meijeren een Scandinaviër voorgeschoteld. Dat leek eerst best aardig te gaan, maar ik kreeg een paar kwetsbare pionnen, waarvan er een viel. Ik probeerde het nog wel te houden, maar Klaas dwong me steeds meer af te ruilen, zodat er een eindspel overbleef waar ik geen goede zetten meer had.
Wim beloofde van te voren dat hij er, als Rob e4 zou spelen, een Siciliaan van zou maken, en hij hield zich aan zijn woord. Een klassieke Scheveninger, zelfs. Helaas voor hem kreeg wit een vervelende doordringende pion en te veel aanval met zijn torens, terwijl de zwarte stukken elkaar een beetje in de weg stonden, maar een instructieve partij was het wel. Ook Ray en Matthijs speelden een partij om nog eens naar te kijken: een Philidor waarin de witte dame op toer ging door de zwarte stelling, maar niets kon veroveren. Matthijs kreeg zelfs een pluspion op c2! Toen die weer verloren ging bleef er een interessant pionneneindspel over waarin zwart een pion minder had dan wit, maar wel (en daar gaat het in pionneneindspelen vaker om) precies één zet eerder, en met schaak, promoveerde. Frans had tegen Meep een gesloten spel, met diagonale pionnenketens. Zwart had wat meer ruimte, maar maakte daar geen tot nauwelijks gebruik van, terwijl de witte stukken het hele bord overgingen. Ineens werd er veel afgeruild, waarbij Frans een pion extra overhield. Dat gaf het witte centrum de gelegenheid om langzaam maar zeker op te rukken.
Peter speelde weer zijn f-pion. Gert liet zich wat (te veel?) terugzakken, en liet bovendien zijn fianchettoloper afruilen. Dat was lastig maar op zich geen ramp, alleen combineerde hij even later een heel stuk kwijt. Rein had een soort witte Stonewall op het bord staan. Dat kan stevig zijn, maar heeft een bekend nadeel: gaten voor de stukken van de tegenstander. En ja, Anton wist er een paard in te krijgen. Dat kostte Rein eerst een paar pionnen en daarna een stuk. Henk zette Nico een middengambiet voor, gaf nog een pion, waarna Nico er weer een teruggaf. Dat had nog een leuke partij kunnen worden, maar… Nico dacht de dames te kunnen ruilen, maar overzag daarbij dat Henk de zijne met schaak kon nemen. Dat was dus snel voorbij. Marten en Mart hadden een gesloten spel, een soort omgekeerd damegambiet. Op een gegeven moment was Marten een loper kwijt – ik heb niet gezien hoe. Wel zaten er flinke gaten in de zwarte stelling, terwijl zijn eigen koning veilig stond. Op de damevleugel volgde daarop het een en ander aan tactiek, maar hoe Marten uiteindelijk gewonnen heeft heb ik ook gemist.
Overzicht voor ronde 7, gespeeld op 14 oktober 2019
Wit Zwart Uitslag
Kamminga, Rob - Bonnee, Wim 1-0
Valkema, Henk - Lemsom, Nico 1-0
Westermann, Frans - Bouw, Meep 1-0
Weijs, Peter - Boer, Gert 1-0
Bos, Richard - Meijeren, Klaas van 0-1
Plat, Leendert - Wagemaker, Kees 1-0
Dedden, Jurjen - Boer, Klaas de ½-½
Asperen, Marten van - Bron, Mart 1-0
Hoekstra, Chris - Hoogenboom, Frank 0-1
Bakker, Ray - Lijnema, Matthijs 0-1
Beekman, Rein - Bakhuijsen, Anton 0-1
Ranglijst bijgewerkt t/m ronde 7
Nr Naam Punten Wa Gsp Gw Rm Vl Af Perc
1 Hoogenboom, Frank 147,50 39 4 3 1 0 0 87,5
2 Kamminga, Rob 144,50 38 3 2 1 0 0 83,3
3 Valkema, Henk 130,00 37 3 3 0 0 0 100,0
4 Weijs, Peter 112,33 36 4 3 0 1 0 75,0
5 Meijeren, Klaas van 103,50 35 5 3 1 1 0 70,0
6 Lijnema, Matthijs 102,50 34 3 2 0 1 0 66,7
7 Hoekstra, Chris 100,83 33 2 1 0 1 0 50,0
8 Lemsom, Nico 100,17 32 2 1 0 1 0 50,0
9 Bonnee, Wim 99,00 31 4 2 0 2 0 50,0
10 Westermann, Frans 86,00 30 2 1 1 0 0 75,0
11 Boer, Gert 81,00 29 4 2 0 2 0 50,0
12 Bos, Richard 79,83 28 3 1 0 2 0 33,3
13 Plat, Leendert 77,67 27 2 1 1 0 0 75,0
14 Bakker, Ray 61,67 26 3 1 0 2 0 33,3
15 Urk, Tromp Willem van 61,00 25 2 1 0 1 0 50,0
16 Boer, Klaas de 57,00 24 5 2 1 2 0 50,0
17 Bouw, Meep 57,00 23 6 1 2 3 0 33,3
18 Bramer, Louis 55,33 22 2 1 0 1 0 50,0
19 Wagemaker, Kees 50,17 21 5 1 1 3 0 30,0
20 Asperen, Marten van 46,00 20 2 1 0 1 0 50,0
21 Brouwer, Frans 44,33 19 0 0 0 0 0 0,0
22 Dedden, Jurjen 43,83 18 2 0 1 1 0 25,0
23 Bakhuijsen, Anton 43,33 17 2 1 0 1 0 50,0
24 Bron, Mart 25,67 16 5 1 0 4 0 20,0
25 Beekman, Rein 10,00 15 5 0 0 5 0 0,0
