Albert Henk van Urk bespreekt het gelijkspel van het tweede tegen Lege Gean:

Afgelopen maandag speelde het tweede team thuis tegen Lege Geaen. Het werd een 2-2 gelijkspel, maar daarvoor moesten we wel door het oog van de naald kruipen.

 

Ik heb van de andere drie partijen niet zo heel veel meegekregen, maar het leek dat alle vier de partijen lang gelijk opgingen.

 

Helaas verloor Ahmad op bord 1. Op een gegeven moment ging het tactisch mis en verloor hij een toren. [een blunder, zo noemde hij het; FH]

 

Gerard daarentegen won. Hij kon met de dame op de achterste rij een winnende aanval opzetten. De enige zet die nog over was voor zijn tegenstander had de stelling ook niet meer kunnen redden.

 

Bij de partij van Johan ging het in eerste instantie best goed. Hij kon een pion winnen en dreigde mat te zetten. Maar ergens zag hij een zet over het hoofd en kwam in een nadelig eindspel terecht. Het zag er verloren uit, maar uiteindelijk werd het toch nog remise. [d.w.z.: zijn tegenstander accepteerde remise. Zeer de vraag of Johan het in het eindspel met ongelijke lopers en een pion minder gered had; FH]

 

Ikzelf had lange tijd iets meer initiatief dan mijn tegenstander, maar kon dat niet vertalen naar winst. Halverwege de partij stond het volledig gelijk. Maar omdat ik zag dat Johan aan de verliezende hand was, concludeerde ik dat ik wel op de winst moest spelen. Ik koos voor een pionoffer dat me een vrijpion zou opleveren, met de hoop dat ik die zou kunnen promoveren. Eigenlijk een hele onverstandige keuze, want daarmee kwamen alle winstkansen juist bij mijn tegenstander te liggen. Het werd een tijd lang heen en weer schuiven met de torens, totdat het uiteindelijk een zetherhaling werd. In de analyse achteraf bleek dat er wel degelijk een winst in had gezeten voor mijn tegenstander [d.w.z.: Inderdaad zeer de vraag of je het met je toren tegen 3 verbonden vrijpionnen gered had. Ben benieuwd wat de computer ervan maakt; FH]. Met remise kwam ik dus nog goed weg. De volgende keer ga ik maar gewoon voor de remise, in plaats van geforceerd op winst proberen te spelen. Als er niets meer dan remise in zit, dan zit er gewoon niets meer dan remise in...

 

Albert Henk van Urk
[met aanvullingen van Frank Hoogenboom]