De laatste competitieronde en de druk was van de ketel, want onze concurrenten Steenwijk en Heerenveen hadden dinsdag al tegen elkaar gelijkgespeeld, wat betekende dat we zonder zelf te spelen al kampioen waren geworden van de Eerste Klasse (1B).

Dat weerhield ons er niet van om tegen Rijs, onze laatste tegenstander, het rustig aan te gaan doen. Dus op naar Rijs, althans…? Het had niet veel gescheeld of het winterse weer in Maart had ons tegengehouden. Dus door een pak sneeuw, met 60 km/u op de snelweg op naar Rijs. We kwamen nog mooi op tijd aan ook!

We streden tegen Rijs dus om de eer, om te laten zien dat wij terecht kampioen zijn geworden! En dat deden we, en hoe!? Met maar liefst 4 winstpartijen!

Teunisse, F. (Frank)          1838                     Koffeman, T. (Timo)         2114      0 – 1
Beks, H. (Herman)            1718                     Boer de, K. (Klaas)           1946      0 – 1
Draijer, C. (Chris)              1712                     Napel ten, J. (Johan)       1861      0 – 1
Brinkman, J. (Jan)            1629                     Brouwer, F. (Frans)          1890      0 – 1

Op de partijenpagina zijn de partijen na te spelen.

We waren nog niet eens begonnen en de stukken vlogen bij Timo al van de tafel, na nog geen half uur spelen (en 11 zetten verder) gaf tegenstander Frank op. Er was geen redden meer aan nadat hij in de opening de mist in ging en een stuk kwijtraakte.

Mijn partij (Klaas) ging ook voorspoedig, maar Herman verkeek zich op een zet en zette zijn eigen loper hiermee klem. Hiermee kwam ook ik een kwaliteit voor te staan, maar opgeven? Nee Herman wou nog even doorspelen, maar kwam even later toch tot de conclusie dat er geen remise meer in zat.

De partij van Frans was ook zeker opvallend te noemen, slechts 13 zetten had Frans nodig om de tegenstander te laten opgeven. Ook in de analyse kwam wit er gewoonweg niet uit, hoe mooi hij het ook wou proberen. Zwart had toch sterke dreigingen.

Dan de laatste partij die nog bezig was en eigenlijk al lang afgerond had kunnen zijn. Maar van opgeven kwam vooralsnog niet te sprake. De partij kende mooie tactische combinatiezetten, je moet het maar net allemaal zien, maar Johan zag ze! Na wat duw- en trekwerk kwam ook Johan kwalitatief voor te staan (twee pionnen). Jan wou nog even doorspelen maar zag later toch écht in dat Johan de winst niet zou laten liggen en gaf op.

Een mooie eindresultaat van 0-4 voor Emmeloord.
We gaan vol vertrouwen en goede moed naar de Hoofdklasse volgend jaar!

Klaas de Boer