Nico Lemsom verhaalt hoe de mannen van BOB net niet voor een surprise wisten te zorgen....

Het viel nog niet mee 4 spelers te vinden die bereid waren "nu hij het weer zo lelijk vindt" noordelijk te reizen! Na veel heen en weer gebel was het uiteindelijk Johan die toezegde. Ik vertelde Johan nog dat het niet zo laat hoefde te worden.
Het moest, gezien de verschillen in ELO, toch wel lukken om van B.O.B. te winnen. Hoe anders dan gedacht verliep deze avond....
Het begon erg goed met een eenvoudige, doch voedzame, maaltijd in Kafee it wapen fan Fryslân, dat tegenover de speellocatie is gevestigd.
Daarna een hartelijke ontvangst van de mannen van Oentsjerk.

Al snel had Henk gewonnen, dat duurde maar 12 zetten (zie hierna). Die moest lang wachten want de andere partijen werden eerst beslist in de tijdnoodfase. Johan leek lange tijd op remise af te stevenen. Een zwak pionnetje werd hem uiteindelijk fataal.
Frans stond zo gedrukt dat hij haast geen vin meer kon verroeren. Hevige tijdnood van zijn tegenstander hielp wel een beetje om zich onder de
druk uit te spelen. Uiteindelijk wist Frans in het eindspel de overwinning veilig te stellen.
Dan moest het maar van mijn partij komen. Mijn tegenstander de jonge S. Kroon speelde geconcerteerd en maakte weinig fouten. Ik wel, gaf een
kwaliteit en de partij weg.

Dat betekende 2-2 en dus vluggeren. De wedstrijdleider, Jan Harm Dijkstra, had alles onder controle, en stelde de klokken in op 5 minuten p . p.
Toen de rook was opgetrokken was het weer 2-2. Henk en Nico wonnen de snelschaakpartij.
Jan Harm Dijkstra had ook de reglementen paraat en verklaarde Emmeloord tot winnaar.
De regel is namelijk dat als het snelschaken ook gelijk eindigt wordt gekeken naar de reguliere wedstijd. Het vierde bord valt als eerste af, dan is de
stand 2-1 voor Emmeloord omdat wij op het 2e en 3e bord gewonnen hebben.

Een onverwacht spannende, en erg lange, avond in Oentsjerk!

Nico Lemsom

Onze mannen in diep gepeins....

Het eerste herstelde zich krachtig van de vervelende nederlaag tegen Steenwijk. De reserves van Sneek werden met 6,5-1,5 afgeschminkt.
De mannen uit Sneek werd slechts een drietal remises gegund. Aan de borden 1,4 en 5 van respectievelijk Timo, Johan en Henk kwamen al snel stellingen op het bord die inderdaad op niets anders dan een puntendeling konden uitlopen.
Aan bord 2 schoof Rob een avond lang langzaam maar zeker zijn pionnen richting de zwarte koning om tenslotte met een gericht stukoffer de koningsstelling op te blazen. Even nog de vraag of zwart zich nog had kunnen verdedigen, maar uiteindelijk zal het genoeg geweest zijn. Uw verslaggever werkte zich aan bord 3 lelijk in de nesten en had weinig fiducie meer in een goede afloop toen mijn tegenstander eerst de dameruil accepteerde en kort daarna een pion meende te kunnen winnen, maar helaas overzag dat zijn stukoffer incorrect was. Daarna moest ik nog wel tot 12 uur zwoegen voor het punt binnen was, waarbij ik onderweg in de tijdnood nog eens van geluk mocht spreken dat ik geen (tweede) pion voor het stuk verloor.
Aan bord 6 speelde Nico een spectaculaire aanvalspartij waarin hij zijn torens als aanvaller en verdediger tegelijk liet functioneren door ze razendsnel over de 3e rij van de damevleugel naar de koningsvleugel over te brengen. Een ijzersterk paard op e6 deed de rest.
Bord 7 was voor Tromp Willem die al gauw oprukte op de damevleugel en met een mooi paard vanaf c5 pion e4 onder schot nam. Tenslotte ontstond een dame-eindspel dat hij bekwaam uitschoof.
Aan bord 8 zegevierde Klaas die weliswaar grinnikte toen zijn tegenstandster een lang uitgesteld korte rochade uitvoerde maar vervolgens bleek hij toch enkele pionnen te kunnen veroveren die hem de winst garandeerden.

Frank Hoogenboom

Het kampioensteam, de reserves van WES Wolvega, kwam naar Emmeloord om de reserves van de plaatselijke te laten zien wie de sterkste was. Een gedetailleerde uitslag ontbreekt nog, maar gezegd moet worden dat de Emmeloorders hun huid duur verkochten. Aan bord 1 bereikte Nico Lemsom een gewonnen stellen, maar met weinig tijd en zonder plan nam hij genoegen met remise. Aan bord 2 plette Henk Valkema zijn tegenstander in de van hem bekende gambietstijl. Klaas van Meijeren won aan bord 5 een kwaliteit en dus de partij, maar aan de andere borden ging het helaas mis. Jurjen Dedden stond aan bord 3 niet slecht, maar moet het toch ergens verkeerd gedaan hebben. Leendert Plat verloor een remise-eindspel toen hij de zwarte stukken zijn stelling binnen liet komen. Tragisch was het lot van Peter Weijs die na een prima gespeelde partij plotseling zijn ver opgerukte vrijpionnen én zijn prachtige paard zomaar kado deed aan zijn opponent. Anton Bakhuijsen stond de hele avond met de rug tegen de muur en ik mag aannemen dat hij tenslotte de vlag heeft moeten strijken. Dat had Gert Boer aan bord 8 al heel vroeg moeten doen, nadat hij zijn tegenstander vervaarlijk met de dame richting zijn niet-gerokeerde monarch had laten opdringen. Mogelijk kan onze teamleider a.i., Leendert Plat, nog een nader licht werpen op deze wedstrijd. Voorlopig tekent voor dit verslag:

Frank Hoogenboom

 

Het tweede team won zijn eerste wedstrijd tegen de reserves van Heerenveen met 5-3. Hoewel de overwinning regelmatig tot stand kwam, zat het de Emmeloorders niet tegen. Aan bord 1 was Henk Valkema snel klaar, toen zijn tegenstander in plaats van een schaak te pareren een damezet deed om vervolgens tot zijn afgrijzen te constateren dat de enige reglementaire zet met die dame hem direct verlies zou opleveren. Aan bord 2 gebeurde er de hele avond weinig bij Nico Lemsom en remise was de logische uitslag. Leendert Plat kon het aan bord 3 niet bolwerken, al leek hij lange tijd niet slecht te staan. Bord 4 was voor Peter Weijs die erin slaagde zijn tegenstander op de damevleugel onder de voet te lopen, terwijl hij op zijn koningsvleugel schadevrij bleef. Anton Bakhuijsen speelde aan bord 5 zijn onvermijdelijke remise en Kees Wagemaker ging op bord 7 in het eindspel ten onder, nadat hij lange tijd geen slechte papieren had gehad. Omdat Meep Bouw aan bord 8 met enkele slimmigheden de dame van zijn tegenstrever kon veroveren, hing alles tenslotte af van de uitslag die teamleider Mart Bron aan bord 6 zou boeken. Na een spectaculaire slagenwisseling in het middenspel ontstond een eindspel waarin Mart een pion meer had, maar wellicht te voorzichtig opereerde. Net op het moment dat Mart ongewild de man uit Heerenveen zijn pion terug leek te geven, verblunderde die juist een stuk en was de winst een feit. Zie voor een korte analyse het artikel hiernaast. Na dit alles vond ik het geen straf meer dat ik aan het begin van de avond door de teamleider als vrijwilliger was aangewezen voor de functie van wedstrijdleider!

Frank Hoogenboom