Afgelopen donderdag speelde het tweede team tegen de reserves van Lemmer. Met succes, want we wonnen met 2,5 tegen 1,5. Daar waren wel vier lange partijen voor nodig die allemaal lang in balans leken.
 
Mijn eigen partij was de eerste die klaar was. Ik had goede aanvalskansen, maar moest wel lange tijd geduldig zijn voordat ik dan eindelijk het een en ander kon afruilen en met maar liefst drie verbonden vrijpionnen kon doorlopen. Eerste punt binnen. (zie de partijenpagina)
 
Gerard was enkele seconden na mij ook klaar. Hij kwam in zijn partij een pionnetje voor en even later kwam daar nog een kwaliteit bij. In het eindspel moest hij nog wel even opletten om zijn tegenstander niet pat te zetten, maar hij wendde het gevaar af door de koning van de tegenstander wat meer ruimte te geven. Tweede punt binnen.
 
Vrijwel meteen na de overwinning van Gerard kreeg Johan een remise-aanbod, en besloot dat maar meteen aan te nemen om teamwinst veilig te stellen. Zijn stelling was op dat moment wel iets beter. Hij had een dame tegen een toren en stuk van zijn tegenstander.
 
Kees was de laatste die klaar was. Zijn partij was tot aan het eind in balans. In het eindspel hadden beide spelers nog twee torens, een paard en 6 pionnen. Maar helaas, hij ging door zijn vlag.
 
Met de teamwinst staan we nu op plek twee in de ranglijst, vlak achter Steenwijk 3. En laat dat nou net onze tegenstander zijn in de laatste ronde! Dat gaat een hele belangrijke wedstrijd worden!
 
Albert Henk van Urk

Een deel van de Lemsters leek even niet meegekregen te hebben dat we onze oude thuisbasis hadden verlaten, zodat we iets later dan gebruikelijk begonnen. Over ongebruikelijk gesproken: enkele van hen hadden zich kennelijk voorgenomen ons te verrassen. Timo zette er aan bord een andere verrassing tegenover waarna zijn tegenstander zich al snel lelijk verslikte en een hele toren moest verbeuren. Waarmee Timo al rap weer naar huis kon. Intussen ontbrandde de strijd volop aan het bord van Klaas die van Frank B zomaar de opstoot g5!? te verduren kreeg. Hij keepte het allemaal bekwaam, schrok even van Dg5!, maar kon het met Df3! allemaal nog counteren. Toen zwart teveel pionnen ging verliezen gaf hij op. 
Albert Henk kwam vanuit de opening steeds meer onderdruk te staan in het centrum. Dameruil bleek zijn problemen alleen maar te verergeren en ook een stukoffer in de hoop met pionnen door te lopen mocht niet meer baten. Zo was het 2-1. Ik had zelf aan bord 3 al na 12 zetten een remiseaanbod geweigerd en daarna raakten we beiden in steeds ergere tijdnood. Toen ik in het verre eindspel ongelijke lopers op het bord zag komen, vond ik het welletjes: remise. 
Zie ook de partijenpagina.

Met de uitwedstrijd tegen Rijs nog voor de boeg, ligt de Emmeloordse botter nog steeds op koers voor promotie.

Frank Hoogenboom

Albert Henk van Urk bespreekt het gelijkspel van het tweede tegen Lege Gean:

Afgelopen maandag speelde het tweede team thuis tegen Lege Geaen. Het werd een 2-2 gelijkspel, maar daarvoor moesten we wel door het oog van de naald kruipen.
 
Ik heb van de andere drie partijen niet zo heel veel meegekregen, maar het leek dat alle vier de partijen lang gelijk opgingen.
 
Helaas verloor Ahmad op bord 1. Op een gegeven moment ging het tactisch mis en verloor hij een toren. [een blunder, zo noemde hij het; FH]
 
Gerard daarentegen won. Hij kon met de dame op de achterste rij een winnende aanval opzetten. De enige zet die nog over was voor zijn tegenstander had de stelling ook niet meer kunnen redden.
 
Bij de partij van Johan ging het in eerste instantie best goed. Hij kon een pion winnen en dreigde mat te zetten. Maar ergens zag hij een zet over het hoofd en kwam in een nadelig eindspel terecht. Het zag er verloren uit, maar uiteindelijk werd het toch nog remise. [d.w.z.: zijn tegenstander accepteerde remise. Zeer de vraag of Johan het in het eindspel met ongelijke lopers en een pion minder gered had; FH]
 
Ikzelf had lange tijd iets meer initiatief dan mijn tegenstander, maar kon dat niet vertalen naar winst. Halverwege de partij stond het volledig gelijk. Maar omdat ik zag dat Johan aan de verliezende hand was, concludeerde ik dat ik wel op de winst moest spelen. Ik koos voor een pionoffer dat me een vrijpion zou opleveren, met de hoop dat ik die zou kunnen promoveren. Eigenlijk een hele onverstandige keuze, want daarmee kwamen alle winstkansen juist bij mijn tegenstander te liggen. Het werd een tijd lang heen en weer schuiven met de torens, totdat het uiteindelijk een zetherhaling werd. In de analyse achteraf bleek dat er wel degelijk een winst in had gezeten voor mijn tegenstander [d.w.z.: Inderdaad zeer de vraag of je het met je toren tegen 3 verbonden vrijpionnen gered had. Ben benieuwd wat de computer ervan maakt; FH]. Met remise kwam ik dus nog goed weg. De volgende keer ga ik maar gewoon voor de remise, in plaats van geforceerd op winst proberen te spelen. Als er niets meer dan remise in zit, dan zit er gewoon niets meer dan remise in...

Door het gelijkspel blijft het tweede ongeslagen en staat het één wedstrijdpunt achter Steenwijk 3 dat alles nog won
 
Albert Henk van Urk
[met aanvullingen van Frank Hoogenboom]

 

 

Het eerste viertal blijft op koers voor de titel in klasse 1B van de FSB-competitie. De reserves van Steenwijk werden dinsdag te Onna met 3-1 verslagen. Aan bord 1 kreeg Johan een obscuur gambietvariantje van het Russisch te verstouwen. Al snel bleven aan beide zijden het loperpaar en één toren over naast een sloot pionnen waarvan Johan er aanvankelijk eentje meer had. Hij investeerde nogal wat tijd om een plan te bedenken waarmee hij een van de zwarte lopers had kunnen winnen en koos, toen dat net niet bleek te werken, voor remise door eeuwig schaak.
Naast hem had Klaas de Boer zijn koning al in vroeg stadium naar d8 moeten verplaatsen. Toen de dames geruild werden, bleek dat geen bezwaar meer en kon hij langzaam maar zeker terreinwinst boeken op de f-lijn en later ook op de damevleugel. Met wat taktische grappen draaide hij zijn tegenstander dol waarna de ver opgerukte a-pion de beslissing bracht.
De partij van de avond was toch wel de Siciliaan die Frans op het bord kreeg. Hij pakte de zaken energiek aan en met krachtzetten als f4-f5 en e5-e6 leek hij zijn tegenstander binnen de kortste keren weg te blazen. Nadat die een penning op f7 had weten op te heffen, koos Frans ervoor zwart een geïsoleerde dubbelpion te bezorgen. Het gevolg was weliswaar dat zwart wat tegenspel wist te ontwikkelen, maar na de mokerslag Dg6! bleek dat zwarts stukken zo ongelukkig geposteerd stonden dat mat alleen nog te vermijden was door de dame te geven. 
Door dit alles stond het 2,5-0,5 en was de buit binnen, zodat ik met een gerust hart mijn partij kon uitspelen. In de opening peinsde ik lange tijd over de rokade of Pa5 en van de keuze voor de laatste zet had ik na het antwoord Da4+ direct al spijt. Ik meende te moeten wijken met Kf8, en in tegenstelling tot de situatie bij Klaas kostte het mij grote moeite een veilige plek voor de koning te vinden. Wit kwam vervaarlijk opzetten met f4 en d5, maar gaf me daarbij wel de kans met het paard naar c4 te springen en een belangrijke aanvaller te elimineren. De tijdnoodfase ging ik zelfs met goede kansen in, maar gezien al het voorafgaande vond ik het wel zo netjes en rustgevend om remise aan te bieden. Daarna kon de thuisreis door de lintbebouwing van het mooie Onna en Zuidveen een aanvang nemen. Met de thuiswedstrijd tegen Lemmer en een bezoek aan Rijs nog in het vooruitzicht, zijn we nog altijd ongeslagen.

Frank Hoogenboom

Albert Henk doet verslag van de wedstrijd Rijs 2 - Emmeloord 2 van afgelopen vrijdag. Het was als het ware een revanchematch voor de overwinningsnederlaag in de beker (zie daarvoor het verslag-met-een-staartje elders op de pagina Externe Competitie):
 
Afgelopen vrijdag speelde het tweede team zijn tweede externe wedstrijd, en met succes. In Rijs hebben we met 1-3 gewonnen. Met name de partij van Gert was er een om nooit meer te vergeten.
 
Johan was als eerste klaar. Op bord 4 kwam hij al vroeg flink in de problemen. Hij stond op een gegeven moment drie pionnen achter en zijn koning stond midden op het bord. Compleet verloren stelling, maar gelukkig kan Johan 28 zetten vooruit denken. Beetje bij beetje kon hij materiaal terugwinnen, totdat hij op een gegeven moment voor de winst speelde. Het schaakmat was  klassiek: toren op de laatste rij schaak, loper op de zesde rij die twee vluchtvelden wegnam. Eerste punt binnen!
 
Gerard speelde op bord 2 en won ook. Hij kwam op een gegeven moment een kwaliteit voor. Hij moest nog wel een tijdje geduldig doorspelen, want het was een hele positionele partij. Maar uiteindelijk kon hij dan toch het een en ander afruilen en zijn materiële voorsprong verzilveren.
 
Ikzelf speelde op bord 1. Ook mijn partij was erg positioneel, waarbij het materieel gezien tot aan het eind gelijk stond. Maar na ongeveer 30 zetten kon ik mijn tegenstander helemaal klem zetten, met een mooie penning van zijn dame naar zijn koning toe. Omdat groot materiaalverlies niet meer af te wenden was, gaf mijn tegenstander dan ook maar op. (zie de partijenpagina voor de notatie)
 
En dan de partij van Gert... Op bord 3 kwam hij goed uit de opening en stond op een gegeven moment een stuk voor. Maar toen sloeg het noodlot toe, op een manier die ik nog nooit heb gezien [het is ook wat mij betreft uniek, Albert Henk; FH]. Johan was ondertussen al klaar met zijn partij en stond elders na te praten. Een schaker van Rijs ruimde dan ook alvast het materiaal op. Omdat zowel Gert als zijn tegenstander op dat moment even niet op hun plek zaten, dacht de opruimer dat ook die partij al klaar was. En dus werd ook de partij van Gert opgeruimd. Gert kreeg dan ook de schrik van zijn leven toen hij terug kwam en een lege tafel aan trof. Gelukkig was de klok nog niet uitgezet. Nadat de spelers snel de zetten weer op het bord hadden nagespeeld, kon de partij dan ook hervat worden. Het hele voorval zorgde in ieder geval voor flink wat amusement en iedereen kon er de humor wel van inzien. Helaas voor Gert ging de rest van de partij niet meer zoals hij wilde. Hij kwam een kwaliteit achter en in het eindspel kon zijn tegenstander simpelweg een pion naar de overkant laten lopen.

Albert Henk van Urk