Het bekerteam behaalde een zwaar bevochten 2,5 - 1,5 winst in Sneek. Nadat we door feilen in de TomTom van Rob tussen de paaltjes door (en niet achter de paaltjes) de speelzaal hadden bereikt, konden we er eerst getuige van zijn hoe de wedstrijdleiding zijn wekelijkse worsteling met het verouderde indeelprogramma van de interne moest doormaken, voordat wij aan de slag konden. Met een zwaar overtuigde wedstrijdleider op de achtergrond kon er niets meer mis gaan. 

Terwijl mijn partij zich ontspon, nam ik de tijd om even in de uitgebreide bibliotheek te neuzen die de schaakclub Sneek in zijn 110(!!)-jarig bestaan heeft opgebouwd en zowaar kwam ik daar een boek tegen over mijn eerste club, de inmiddels 100(!)-jarige schaakclub Zeist. Ik zag er allerlei bekenden in terug, behalve mezelf. Je kunt niet alles hebben. Wie weet wat de eeuwigheidswaarde van deze pagina is...

Rob had zwart geloot en kreeg een wat wonderlijke variant van de Caro Kann op het bord waarin hij beter leek te staan, maar volgens zijn zeggen niet goed afwikkelde zodat hij wel een pion voor kwam, maar de actieve witte torens toch de remise verzekerden.
Aan bord 4 had Nico een voordeeltje dat hij maar steeds niet uit wist te bouwen, zodat ook hier tot remise besloten werd. Intussen zag ik dat naast mij Tromp Willem zijn belangijkste pion weggaf. Daarna slaagde hij er wonderwel in voldoende tegenspel tegen de witte koning te creëren om zelfs nog winstkansen te krijgen, zoals hij in de auto terug verklaarde. Remise was het resultaat.
Net als vorige week in Damwoude was ik weer als laatste klaar, maar dit keer mocht ik wel het punt bijschrijven. Cruciaal bleek de zet f7-f6. Toen hij winnend was, zagen we hem geen van beiden en toen hij verliezend was, speelde mijn tegenstander hem wél (zie hierna en de partijenpagina). Natuurlijk liet Wytse Wiersma me na afloop nog wel even weten dat ik in de tijdnoodfase geblunderd had, maar kniesoor die daar nog op lette! Nu maar afwachten wie de volgende tegenstander wordt.

Frank Hoogenboom

 

Het derde team won dinsdag in het pittoreske Onna tegen Steenwijk 6. Louis Bramer stuurde het volgende korte ooggetuigenverslag per e-mail:

We zijn naar Onna geweest met Peter, Anton, Matthijs en ikzelf waar we tegen Steenwijk een mooi resultaat haalden van 3½ punt. De remise was voor mij. Ik moest tegen ene John die meteen bij het kennismaken een krantenknipsel liet zien waarin hij afgebeeld stond als kampioen frikandellen eten met een aantal van 23 stuks in een uur tijd. Aan zijn figuur te zien klonk het ook heel geloofwaardig. De sfeer zat er meteen in zal ik maar zeggen. Hij schaakte als een dammer. Er verdwenen in korte tijd nogal wat stukken, vandaar die remise. De drie anderen wonnen overtuigend hun partij. We moeten nog een keer tegen Steenwijk in april, maar dan een sterker team zo waarschuwde Anton ons alvast. Om half elf konden we weer huiswaarts met Anton als privéchauffeur en teamcaptain.

Het eerste kon het - zoals een beetje verwacht - niet bolwerken tegen de reserves van Philidor uit Leeuwarden. Aan bord 1 speelde Rob in een Siciliaan heel behoorlijk tegen, maar een misgreep op de 19e zet gaf wit de gelegenheid een krachtig kwaliteitsoffer te plaatsen en matdreigingen te introduceren. Een lichte onnauwkeurigheid gaf zwart nog wat tegenkansen, maar niet voldoende om mat of materiaalverlies te voorkómen (zie de partijenpagina).

Aan bord 4 had Nico al eerder de vlag moeten strijken toen een wervelWind zijn stelling omvergeblazen had. Het was wanhopig zoeken naar tegenspel waar dan ook op het bord, terwijl zijn koning tegen een combinatie van lichte en zware stukken van zwart op moest boksen. 
Intussen kraaide Tromp Willem aan bord 3 victorie. Eerst snoepte hij wit een pionnetje af en toen er daar nog een tweede bij kwam nadat wit zich met e5 en Pd4 wat al te driest had getoond, kon zijn avond al niet meer stuk (zie de partijenpagina). 
Met 1,5-0,5 achter was aan mij aan bord 2 de schone taak om van niets iets te maken. Tijdens de hele partij was ik licht in het nadeel geweest en ik was allang blij een min of meer gelijkstaand eindspel te bereiken waarin ik dan maar remise aanbood (zie de partijenpagina).

Begin januari gaan we voor de winst in Damwoude!

Frank Hoogenboom

Het eerste speelde donderdag met 2-2 gelijk tegen Schaakwoude in een wedstrijd waarin pas laat duidelijk werd dat de balans niet verbroken zou worden.
Aan bord 4 was Nico als eerste klaar. Hij kreeg een eindspel te verstouwen waarin wit vervaarlijk met zijn pionnen op de damevleugel kwam opzetten en vergiste zich helaas in een afwikkeling die een vorkje op zijn beide torens opleverde.
Daarna was het de beurt aan Rob om het punt op te strijken. Nadat hij remise had aangeboden en zijn tegenstander geen reden had gezien om dat aanbod aan te nemen, wist hij handig gebruik te maken van lichte druk langs a-lijn in combinatie met een krachtige loper op f4 en wat ongelukkig gepositioneerde paarden aan de zwarte zijde. (zie hieronder en de partijenpagina).
Intussen stond Tromp Willem aan bord 3 al enige tijd een pion voor. Dat leek aanvankelijk nog niet beslissend, omdat zwart het loperpaar had, maar toen er lopers van ongelijke kleur overbleven en hij met zijn loper en vrije a-pion de zwarte toren op a7 kon opsluiten, was het pleit beslecht. Hij miste een verborgen directe winst (mijn engine niet, natuurlijk, zie hieronder en de partijenpagina), maar speelde het daarna bekwaam uit.
Daarmee was het aan mij om de winst veilig te stellen, maar helaas keek ik de hele avond tegen een iets mindere stelling aan en wikkelde ik in tijdnood af naar een positie waarin het weliswaar materieel gelijk stond, maar ik geen vin meer kon verroeren. 
Nadere analyses zullen moeten uitwijzen of er meer in gezeten had, maar voor nu leek deze uitslag de krachtsverhoudingen wel redelijk weer te geven.
Dus zo verlieten we het gebouw van de plaatselijk ijsclub - die langzamerhand beter een zweminrichting kan beginnen - met een gelijkspel om onszelf daarna terug te vinden op plaats 5 van de ranglijst, ex aequo met de 3 ploegen onder ons! Op 10 februari wacht een belangrijke thuiswedstrijd tegen concurrent Leeuwarden.

Frank Hoogenboom

Het bekerteam boekte in zijn eerste ronde een goede overwinning op BOB uit Oentsjerk. Aan bord 1 had Rob wit en speelde hij een Aljechin positioneel tegen. Veel leverde het niet op en in het middenspel werd tot remise besloten op een moment dat eerder wit in gevaar was. Aan bord 2 had ondergetekende een makkelijke avond, omdat mijn tegenstander in een Siciliaan na een zet of 15 de weg kwijt raakte. Aan bord 4 speelde Klaas de Boer als invaller voor de zieke Tromp Willem en dat deed hij naar behoren. Het was even schrikken in de opening maar na de nodige afruilen kwam hij met het krachtige c4! dat voldoende was voor remise. Zie de partijenpagina voor een analyse waarin ook een opmerkelijk lopereindspel langskomt!
Intussen leek Nico aan bord 3 in een benauwde stelling terechtgekomen te zijn. Hij had al vroeg een pion gegeven en daar wel compensatie voor gekregen maar zwart dreigde via de e-lijn zaken te gaan doen. Op het moment dat zwart ook nog de d-pion kon wegnemen, zagen we het langs de kant met zorg tegemoet en werd zelfs al gekeken hoe we het barragetempo van 3 minuten plus 2 seconden per zet op de klokken moesten instellen. Een wonderlijk moment deed zich nog voor toen Nico vergat eerst de torens te ruilen en in plaats daarvan het onreglentaire Ke2 speelde. Omdat hij geen andere zetten met de koning kon doen, volgde daar overigens geen schade uit en alles kwam ook nog goed toen na afruil bleek dat het witte paard heer en meester was op het hele bord. Zie de partijenpagina. 
Nu maar afwachten wie we in de volgende ronde treffen.

 

Frank Hoogenboom