Het eerste speelde donderdag met 2-2 gelijk tegen Schaakwoude in een wedstrijd waarin pas laat duidelijk werd dat de balans niet verbroken zou worden.
Aan bord 4 was Nico als eerste klaar. Hij kreeg een eindspel te verstouwen waarin wit vervaarlijk met zijn pionnen op de damevleugel kwam opzetten en vergiste zich helaas in een afwikkeling die een vorkje op zijn beide torens opleverde.
Daarna was het de beurt aan Rob om het punt op te strijken. Nadat hij remise had aangeboden en zijn tegenstander geen reden had gezien om dat aanbod aan te nemen, wist hij handig gebruik te maken van lichte druk langs a-lijn in combinatie met een krachtige loper op f4 en wat ongelukkig gepositioneerde paarden aan de zwarte zijde. (zie hieronder en de partijenpagina).
Intussen stond Tromp Willem aan bord 3 al enige tijd een pion voor. Dat leek aanvankelijk nog niet beslissend, omdat zwart het loperpaar had, maar toen er lopers van ongelijke kleur overbleven en hij met zijn loper en vrije a-pion de zwarte toren op a7 kon opsluiten, was het pleit beslecht. Hij miste een verborgen directe winst (mijn engine niet, natuurlijk, zie hieronder en de partijenpagina), maar speelde het daarna bekwaam uit.
Daarmee was het aan mij om de winst veilig te stellen, maar helaas keek ik de hele avond tegen een iets mindere stelling aan en wikkelde ik in tijdnood af naar een positie waarin het weliswaar materieel gelijk stond, maar ik geen vin meer kon verroeren. 
Nadere analyses zullen moeten uitwijzen of er meer in gezeten had, maar voor nu leek deze uitslag de krachtsverhoudingen wel redelijk weer te geven.
Dus zo verlieten we het gebouw van de plaatselijk ijsclub - die langzamerhand beter een zweminrichting kan beginnen - met een gelijkspel om onszelf daarna terug te vinden op plaats 5 van de ranglijst, ex aequo met de 3 ploegen onder ons! Op 10 februari wacht een belangrijke thuiswedstrijd tegen concurrent Leeuwarden.

Frank Hoogenboom

Het eerste kon het - zoals een beetje verwacht - niet bolwerken tegen de reserves van Philidor uit Leeuwarden. Aan bord 1 speelde Rob in een Siciliaan heel behoorlijk tegen, maar een misgreep op de 19e zet gaf wit de gelegenheid een krachtig kwaliteitsoffer te plaatsen en matdreigingen te introduceren. Een lichte onnauwkeurigheid gaf zwart nog wat tegenkansen, maar niet voldoende om mat of materiaalverlies te voorkómen (zie de partijenpagina).

Aan bord 4 had Nico al eerder de vlag moeten strijken toen een wervelWind zijn stelling omvergeblazen had. Het was wanhopig zoeken naar tegenspel waar dan ook op het bord, terwijl zijn koning tegen een combinatie van lichte en zware stukken van zwart op moest boksen. 
Intussen kraaide Tromp Willem aan bord 3 victorie. Eerst snoepte hij wit een pionnetje af en toen er daar nog een tweede bij kwam nadat wit zich met e5 en Pd4 wat al te driest had getoond, kon zijn avond al niet meer stuk (zie de partijenpagina). 
Met 1,5-0,5 achter was aan mij aan bord 2 de schone taak om van niets iets te maken. Tijdens de hele partij was ik licht in het nadeel geweest en ik was allang blij een min of meer gelijkstaand eindspel te bereiken waarin ik dan maar remise aanbood (zie de partijenpagina).

Begin januari gaan we voor de winst in Damwoude!

Frank Hoogenboom

Het eerste speelde maandag gelijk in Akkrum. Op een wat krap bemeten bovenzaaltje was het eerst aan de wedstrijdleider om ons te vragen een minuut stilte in acht te nemen voor onze overleden schaakvriend Henk Valkema. Een gebaar dat wij konden waarderen. Daarna ontwikkelde zich een wedstrijd waarin Rob er aan bord 1 in rap tempo doorheen kwam (zie de pagina partijen) terwijl de anderen, ondergetekende incluis, het lastig hadden. Tromp-Willem speelde aan bord 3 een Spaanse ruilvariant waarin zwart met het minder gebruikelijke Lc5 aankwam. Helaas wist hij niet het goede tegenspel te vinden, kwam pionnen achter, terwijl zwart zijn stelling afdoende beveiligde. Naast mij zat Nico al snel tegen een stelling aan te kijken waarin wit dreigingen tegen zijn koning had, maar hij zelf ieder moment tegen de witte koning leek te zullen gaan offeren, omdat die gevaarlijk in het midden was blijven hangen. Hij kon steeds het goede moment niet vinden, ruilde niet op tijd en verloor tenslotte (zie de partijenpagina). 2-1 achter dus en ikzelf had tegen mijn geduldige tegenstander inmiddels een pion moeten inleveren. Onder het motto "na mij de zondvloed" pootte ik een paard midden in zijn stelling en zowaar, in toenemende tijdnood wist hij niet de juiste weg te vinden om deze agressieve aanpak het hoofd te bieden. Toen hij mijn Lh6 overzag, moest hij de dame geven voor twee lichte stukken en kon ik de gelijkmaker scoren. Zie voor de notatie en het nodige commentaar op deze partij de partijenpagina.

Frank Hoogenboom

Het bekerteam boekte in zijn eerste ronde een goede overwinning op BOB uit Oentsjerk. Aan bord 1 had Rob wit en speelde hij een Aljechin positioneel tegen. Veel leverde het niet op en in het middenspel werd tot remise besloten op een moment dat eerder wit in gevaar was. Aan bord 2 had ondergetekende een makkelijke avond, omdat mijn tegenstander in een Siciliaan na een zet of 15 de weg kwijt raakte. Aan bord 4 speelde Klaas de Boer als invaller voor de zieke Tromp Willem en dat deed hij naar behoren. Het was even schrikken in de opening maar na de nodige afruilen kwam hij met het krachtige c4! dat voldoende was voor remise. Zie de partijenpagina voor een analyse waarin ook een opmerkelijk lopereindspel langskomt!
Intussen leek Nico aan bord 3 in een benauwde stelling terechtgekomen te zijn. Hij had al vroeg een pion gegeven en daar wel compensatie voor gekregen maar zwart dreigde via de e-lijn zaken te gaan doen. Op het moment dat zwart ook nog de d-pion kon wegnemen, zagen we het langs de kant met zorg tegemoet en werd zelfs al gekeken hoe we het barragetempo van 3 minuten plus 2 seconden per zet op de klokken moesten instellen. Een wonderlijk moment deed zich nog voor toen Nico vergat eerst de torens te ruilen en in plaats daarvan het onreglentaire Ke2 speelde. Omdat hij geen andere zetten met de koning kon doen, volgde daar overigens geen schade uit en alles kwam ook nog goed toen na afruil bleek dat het witte paard heer en meester was op het hele bord. Zie de partijenpagina. 
Nu maar afwachten wie we in de volgende ronde treffen.

 

Frank Hoogenboom

Het eerste en derde verloren beide hun eerste (thuis)wedstrijd waarbij er zeker voor het derde (tegen het tweede van NEO) meer in gezeten had. Voor het derde verloor Richard  (bord 1) geruisloos een stuk en zijn partij en won Matthijs (bord 2) op een manier die mij ook is ontgaan, terwijl Louis (bord 4) zich behendig naar remise manoeuvreerde. Als laatste zat Ray nog te spelen. Hij had in het middenspel een toren kunnen snoepen en daar uiteindelijk een kwaliteit van over gehouden. Maar met het loperpaar en een toren maakte zijn tegenstander het het hem nog knap lastig, zo lastig zelfs dat hij een mat op de onderste rij over het hoofd zag. Altijd weer die onderste rij...

Het eerste speelde tegen kampioenskandidaat Lasker en deed dat - eerlijk is eerlijk - heel behoorlijk. Het zat niet mee dat Nico aan bord 4 al snel een tussenzet overzag die hem een pion kostte, maar aan de andere borden boden we fier weerwerk. Henk kreeg het langzaam maar zeker aan bord 3 steeds lastiger en moest tenslotte de vlag strijken. Maar aan bord 1 weerde Rob zich naar behoren. Hij gaf een pion om kansen tegen de witte koning te krijgen en zag wit fraai counteren met e5! Het leek verloren voor hem, maar hij ontsnapte naar een eindspel waarin tot remise werd besloten. Ikzelf was aan bord 2 al snel heel tevreden over mijn stelling. Ik verraste mijn tegenstander met Pa6! waarna hij het droevige Pa8 moest spelen en ik met Lxe5 een belangrijke pion kon winnen. Het leek wel of alles won en wellicht daardoor was ik even wat minder alert op mijn onderste lijn (het komt in de beste families voor...). Daarna was ik zo van slag dat ik geen goede zet meer deed. Zo werd het dus een onnodig dikke nederlaag. 

 

Frank Hoogenboom