Het eerste versloeg de reserves van WES met speels gemak: aan het eind van de avond stond er 3,5-0,5 op het bord. Rob had het aan bord 2 het eenvoudigst. In het middenspel had hij zoveel complicaties in de stelling gevlochten dat zijn tegenstander de draad kwijtraakte. Ikzelf had het aan bord 3 lastiger en dat had ermee te maken dat ik mijn dame aanvankelijk had laten verdwalen op de damevleugel. Toen ik echter met Dc5 een vork op een paard en loper kon zetten, kon ik me loswurmen en een voordelig eindspel bereiken waarin de winst verrassend snel kwam. Ook invaller Frans Westermann leek aan bord 4 op de winst af te gaan door een vervaarlijke aanval tegen de vijandelijke koning. Tenslotte kon zijn opponent echter voldoende tegenspel ontwikkelen om een remise-toreneindspel te bereiken. Timo deed ons aan bord 1 schrikken door een kwaliteit in te leveren nadat hij eerst middels een pionoffer het initiatief van zijn tegenstander had willen ontkrachten. Hij leek het lastig te krijgen in het eindspel, maar tijdnood deed de partij toch zijn kant uit vallen. Door deze winst kan ons het kampioenschap in de 1e klasse B van de FSB haast niet meer ontgaan. Concurrent Heerenveen won gisteravond met dezelfde cijfers als wij van Bakkeveen, zodat we in de slotronde op 9 april zelfs nog een royale nederlaag mogen lijden zonder dat dat ons de titel kost. Aan ons om te bewijzen dat het niet zover hoeft te komen!

Frank Hoogenboom

Het eerste won gisteravond ook zijn vijfde wedstrijd. In het fraaie etablissement De Stripe werd de plaatselijke SC met 3-1 verslagen. Het zal zonder twijfel een lommerrijke omgeving geweest zijn waar we ons in begaven, maar helaas was daar bij het heersende donker weinig van te zien. De lange klinkerweg door het schone Wijnjewoude had ons in ieder geval voldoende wakker geschud om alert te zijn. En de speellocatie was er niet minder om! Een mooi restaurant met een keurig afgescheiden bijzaal waar alleen de verwarming deze avond misschien wat hoog was afgesteld. Het mocht de pret allemaal niet drukken. Zelfs het wat wonderlijke begin van de avond kon ons goede humeur niet bederven. Terwijl wij allen - op één na - gereed zaten voor de start van de wedstrijd, fluisterde iemand de teamleider van Bakkeveen in het oor dat de eerste-bordspeler zich telefonisch bij hem had afgemeld. Geen nood, er werd een andere tegenstander voor Timo gevonden en die gaf onze kopman zeer behoorlijke partij! Op zeker moment maakte ik me serieus zorgen over de fraaie zwarte loper die de lange diagonaal controleerde en richting de open witte koningsstelling loerde. Toen zwart echter verzuimde c2-c4 toeliet en verzuimde dit met bxc3 e.p. te beantwoorden, kon Timo het initiatief grijpen. Even later had hij goed gezien dat zijn paard in het eindspel superieur zou zijn aan de loper. Nadat zijn tegenstander had opgegeven, kon die hem ook nog melden dat de computer het met hem eens was geweest en dat mijn idee om tenminste een stel torens op het bord te houden, niet tot winst zou hebben geleid! 
Intussen vielen er aan de borden 4 en 3 remises te noteren. Nico kende aan bord 4 weinig problemen tot hij pardoes een pion weggaf. Gelukkig hield wit een dubbelpion over en kon hij de stelling dichtschuiven, zodat er een pionneneindspel overbleef dat potremise was. Henk ging er in zijn bekende gambietstijl op los en lange tijd leek hij daarmee goede zaken te doen, maar zijn tegenstander vond steeds de juist oplossing om groot onheil te voorkomen en kwam gaandeweg zelfs iets beter te staan. Voldoende voor winst was het kennelijk niet, want hij accepteerde het remiseaanbod van Henk. 
Aan bord 2 had ik een Oeran-Oetang te verstouwen gekregen waarin wit de zaken met b4-b5 energiek aanpakte. Als antwoord besloot ik druk te zetten op de witte koningsvleugel en toen wit daarna met c2-c4 zijn pion meende te moeten ondersteunen kon ik met dxc3 e.p. het initiatief grijpen. De switch met de dame naar de damevleugel (Dh6-f4-b4) werd wit vervolgens fataal. 
Met nog twee wedstrijden te gaan staan we nu 2 wedstrijdpunten en 3 bordpunten los van Heerenveen. Op 6 april treffen we deze concurrent nog tijdens de gezamenlijke slotronde, wederom in De Stripe. Wellicht is er dan wél de mogelijkheid om de fraaie omgeving te bekijken. Nu was ik net op tijd om René van der Gijp te zien analyseren hoe Ajax toch nog van Real Madrid had verloren. Het kan verkeren...

Frank Hoogenboom

Het eerste versloeg zijn belangrijkste concurrent, WES Wolvega, in een spannende en spectaculaire wedstrijd met 2,5-1,5 en bleef zo ongeslagen in de eerste klasse B van de FSB. Als teamleider had ik er een hard hoofd in toen in de loop van de week bleek dat voor kopman Timo de wedstrijd te vroeg zou komen (hij zat ziek thuis) en Henk en Nico als invaller niet beschikbaar bleken. Degenen die wél speelden kweten zich echter prima van hun taak!

Aan bord 1 leek Rob aanvankelijk een iets mindere stelling te moeten accepteren, maar al gauw bleek dat wit niet van zijn ruimtevoordeel kon profiteren en werd de vrede getekend. WES leek daarmee het gewenste resultaat te krijgen, want het had zijn beste speler aan bord 2 geposteerd, en die zou het daar moeten maken. Maar eerst keek ik even naar bord 4 waar Leendert langzaam maar zeker in moeilijkheden raakte, nog even zijn kansen op aanval waarnam, maar tenslotte toch strijdend ten onder ging. Ikzelf had aan bord 3 intussen een eenvoudige avond, omdat mijn tegenstander zo'n dag had waarop je iedere keer net de zet doet die je opponent in de kaart speelt. Dat was dus een snelle winst voor ons. Daarmee stond het gelijk en ging alle aandacht naar Frans Brouwer die aan bord 2 de partij van zijn leven speelde:

Met enig geluk heeft Emmeloord de derde ronde in het bekertoernooi bereikt.

 

In Heerenveen werd met 2-2 "gewonnen".

 

Op het tweede bord speelde Rob tegen een oude bekende,Ferdi van Bavel.

De openingskeuze van Rob was verrassend, maar pakte desastreus uit:

 

Wit Rob Kamminga Zwart Ferdi van Bavel

1.e4-Pc6

2. d4-e5

3. Pf3-ed4

4.Lc4-Pf6

5.e5-d5

6. ef6… Na 6.Lb5 is er niet veel aan de hand

6….-dc4

7 .fg7..7. 0-0 is beter

7……- De7

8.De2- De2

9.Ke2

een mislukte Max Lange, en na 9 zetten al snel een verloren stelling.

De computer gaf op gegeven moment zelfs min 10 voor de stelling van Rob.

Die bleef echter rustig doorspelen, en Ferddi wist het niet af te maken.

Na enkele onnauwkeurige zetten van Ferdi bood Rob, in een nog steeds verdachte stelling, remise aan,

wat door Ferdi werd geaccepteerd. 

 

Henk vergiste zich tegen Tjeerd Siblesz, die vergissing kostte een stuk en de partij.

Nico speelde remise tegen Klaas Abma in een partij waarin geen risico’s werden genomen.

 

Timo moest heel lang, en secuur spelen om zijn gewonnen stelling tegen Arjen Pragt ook daadwerkelijk in winst om te zetten, uiteindelijk lukte dat.

 

De beslissing moest dan maar door de vluggerpartijtjes (speeltijd 3 minuten plus 2 seconden met verwisselde kleuren) worden bereikt.

Dat leek heel goed te gaan, Timo en Nico wonnen snel, Henk ging door de tijd, en Rob stond gewonnen.

3-1 voor de onzen, dachten wij. Echter, toen na een schaakje van Rob, Ferdi zijn koning niet uit het schaak speelde maar een andere zet deed, sloeg Rob zijn koning. Dat bleek een onreglementaire zet te zijn die verlies van de partij tot gevolg had.

Dus ook 2-2- na het vluggeren.

De regels zeggen dan dat de uitslag wordt bepaald aan de eerste drie borden van de gewone partijen.

Als de stand dan ook gelijk is, aan de eerste twee borden.

Emmeloord door naar de volgende ronde, omdat we op de eerst twee borden 1,5 tegen 0,5 hebben gescoord.

 

Nico Lemsom

 

Het eerste walste in de derde ronde van de FSB-competitie ook over DSC Drachten heen. In het Friese werd het maar liefst 4-0. Toen ik Henk Valkema aan bord 3 de Blackmar-Diemer op het bord zag brengen, had ik al een vermoeden dat zijn tegenstander het niet makkelijk zou krijgen. En dat bleek ook: nadat hij eerst het recht op de rokade verbeurde, belandde hij al snel in een verstikkend matnet.
Naast mij aan bord 1 leek Timo Koffeman aanvankelijk weinig te bereiken, maar toen het spel op de damevleugel zich wat opende, namen ook zijn kansen om op de koningsvleugel iets te ondernemen toe. Stukken kunnen immers niet overal tegelijk zijn. Een ernstige onvoorzichtigheid van zijn opponent werd die meteen fataal.
Intussen had ik me een wat frivole opzet gepermitteerd in de doorschuifvariant van de Caro Kann en de vraag was of dat wel allemaal kon. Het was even schrikken toen mijn opponent plotseling met Pb5+ kwam, maar daarna huppelden mijn paardjes (nee, niet het dek op en neer, maar van g8 naar h6, f5 en d4 en van b8 naar d7, f8, e6, d4, f5, d4, e6, f4, d3, e5, d3 en wederom e5), onderweg dood en verderf zaaiend en vooral het tweede paard toonde zich superieur aan de witte loper.
Nico Lemsom, tenslotte, leek het aanvankelijk niet zo naar den vleze te gaan, totdat hij een radicaal besluit nam: